Το Χελιδόνιο ή Χελιδονόχορτο

Όνομασία
Χελιδόνι, χελιδονόχορτο

Φύεται
Ευρώπη, Δ. Ασία και Β. Αφρική, σε ακαλλιέργητες εκτάσεις, δίπλα σε φράκτες, τοίχους και μέρη με υγρασία.

Τί και πότε συλλέγεται
Τα υπέργεια μέρη του, στις αρχές καλοκαιριού.

Ιστορικό
Το γάλα των φύλλων του φυτού έχει συνδεθεί με την αντιμετώπιση οφθαλμικών παθήσεων, κυρίως καταρράκτη. Σήμερα σε πολλές χώρες απαγορεύεται η χρήση του βοτάνου εξαιτίας των δηλητηριωδών ουσιών που περιέχει.

Περιγραφή
Πολυετές φυτό, με ύψος περίπου 90 εκατοστών.
Ανθη: Κίτρινα τετράφυλλα.
Φύλλα: Πτεροσχιδή, δαντελωτά, κιτρινοπράσινου χρώματος.
Βλαστός: Ορθιος, λεπτός, τριχωτός, διακλαδιζόμενος. Περιέχει χυμό με κίτρινο χρώμα και βαριά μυρωδιά.

Βασικές θεραπευτικές ιδιότητες
Εγχυμα: Με χρήση των υπέργειων τμημάτων του, είναι αιμοκαθαρτικό, διουρητικό, αποτοξινωτικό, κατάλληλο για ηπατικές ασθένειες, νεφρικές παθήσεις και ίκτερο. Σε περιπτώσεις άσθματος, βρογχίτιδας και κοκίτη λειτουργεί ως ήπιο ηρεμιστικό. Επιπλέον συμβάλλει στη ρύθμιση του μεταβολισμού και ανακουφίζει από πόνους κατά την ούρηση.

Ο χυμός των φύλλων του: Με επαλείψεις είναι φάρμακο για δερματικές παθήσεις, κάλους, λειχήνες, κρεατοελιές, εξογκώματα και ανίατο έρπητα.


Tips:
Είναι δηλητηριώδες φυτό και γι`αυτό δεν πρέπει να χρησιμοποιείται χωρίς την επίβλεψη ειδικού. Απαγορεύεται η χρήση από εγκύους.

Επεξηγήσεις:
Αφέψημα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται συνήθως οι ρίζες και οι σπόροι των φυτών. Βάζουμε το βότανο μαζί με νερό να βράσει σε σιγανή φωτιά για λιγότερο από δέκα λεπτά και σουρώνουμε.

Εγχυμα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται νωπά ή αποξηραμένα τμήματα φυτών. Συνήθως ένα γεμάτο κουταλάκι του γλυκού από το βότανο αρκεί για ένα φλιτζάνι. Το αφήνουμε για λίγα λεπτά (όχι περισσότερα από δέκα) σε βραστό νερό και στη συνέχεια το σουρώνουμε.

Εμβρεγμα: Βότανα στα οποία οι ιδιότητες εξασθενούν από τη θερμότητα, τα μουλιάζουμε σε κρύο νερό για οκτώ ή δέκα ώρες. Μπορούμε στη συνέχεια να το ζεστάνουμε, αλλά όχι σε μεγαλύτερη θερμοκρασία από αυτή που αντέχουμε να το πιούμε.

Κατάπλασμα: Επάνω από μια κατσαρόλα που βράζει με νερό, τοποθετούμε ένα σουρωτήρι με τα βότανα. Αφού μαλακώσουν τα βάζουμε σε ένα τούλι και το επιθέτουμε επάνω στην πάσχουσα περιοχή.

Κομπρέσα: Μουλιάζουμε ένα πανί ή μια μικρή πετσέτα σε ζεστό ή κρύο έγχυμα και αφέψημα και στη συνέχεια το επιθέτουμε στην πάσχουσα περιοχή.

Πολτός: Σε ένα γουδί πολτοποιούμε το φυτό, το τοποθετούμε σε ένα λινό ύφασμα και ενώ είναι ζεστό το τοποθετούμε στην πάσχουσα περιοχή.

Σκόνη: Σε ένα γουδί κοπανούμε αποξηραμένα τα βότανα, έως ότου γίνουν σκόνη. Στη συνέχεια τη διαλύουμε σε νερό ή την επιθέτουμε όπως είναι στην πάσχουσα περιοχή.
Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου